Ταξίδια

Δεν είμαι από αυτούς, που υποστηρίζουν ότι οι τουριστικές περιοχές δεν πρέπει να αναπτύσσονται και ότι δεν πρέπει να γίνονται νέες επενδύσεις.
Υπάρχουν, όμως, κάποιοι τόποι σε αυτή τη χώρα, που καταφέρνουν να μένουν απόλυτα αναλλοίωτοι στο πέρασμα του χρόνου και κατορθώνουν να σε κερδίζουν.
Όχι όλοι.
Κυρίως αυτοί, που έχουν χαρακτήρα, ταυτότητα, ατμόσφαιρα.Δεν είναι πολλοί.Στην κορυφή όλων, βάζω έναν και μοναδικό, κατά τη γνώμη μου:

Την Ύδρα.Κάθε φορά, που το καράβι πλησιάζει το λιμάνι, βλέπω ακριβώς το ίδιο σκηνικό, τα τελευταία 30 χρόνια, που επισκέπτομαι το νησί:

 Το βραχώδες τοπίο, επενδεδυμένο με την πέτρα των σπιτιών και το αρχιτεκτονικό στυλ άλλης εποχής, πολλών δεκαετιών, ακόμα και αιώνων πίσω.

Τα πλακόστρωτα σοκάκια και η κεντρική περατζάδα του λιμανιού, με τις παραδοσιακές τέντες των μαγαζιών.
Τα γαϊδουράκια, οι αχθοφόροι και το γεγονός ότι δεν ακούς ποτέ ήχο μηχανής, είτε από αυτοκίνητα, είτε από μηχανάκια.

Περπατώντας στο εσωτερικό της χώρας, νομίζεις ότι θα ξεπροβάλλει - όπως τότε - όλη η αφρόκρεμα της Dolce Vita της δεκαετίας του '60 : ο Ωνάσης με την Τζάκι, η Σοφία Λόρεν, ο Λέοναρντ Κοέν, η Τζένη Καρέζη...

Πέντε από τα αμέτρητα ονόματα, που βρίσκονται στη λίστα των θαυμαστών της Ύδρας... προσωπικότητες, που επισκέφθηκαν το νησί ξανά και ξανά και ξανά...
Άλλωστε, με την Ύδρα αυτό παθαίνεις : πηγαίνεις μια φορά και την ερωτεύεσαι... κεραυνοβόλα! Αυτό έπαθα και στην πρόσφατη, φετινή και για πολλοστή φορά, επίσκεψή μου.

ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΑΝΙΟ

 Τι κι αν δεν έχει ωραίες παραλίες, τύπου Κυκλάδων ή Ιονίου;

Οι βουτιές από τα βράχια, κάτω από την all time classic Υδρονέτα, αρκούν για να δροσίζεσαι, κάνοντας διάλειμμα από τα cocktail, απολαμβάνοντας τη μαγευτική θέα (αν και, οφείλω να ομολογήσω, κάτι λείπει τα τελευταία χρόνια από το συγκεκριμένο στέκι).

Αν ψάχνεις παραλία, ο Βλυχός, το Μπίστι, ο Άγιος Νικόλας και ο Μύλος θα σε αποζημιώσουν. Απλά, θα χρειαστείς θαλάσσιο TAXI ή καΐκι για να πας.

ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ

 Το καλό με την Ύδρα είναι ότι όλα τα ξενοδοχεία είναι παλιά αρχοντικά ή σπίτια, που έχουν ανακαινιστεί και τα περισσότερα διατηρούν το ύφος, που αποπνέει όλο το νησί.

Η διαμονή μου στο Bratsera ήταν, όπως πάντα, εμπειρία. Το παλιό σφουγγαράδικο, με τη γραφική και γεμάτη παλιά αντικείμενα και λουλούδια αυλή, και τη μικρή πισίνα στη μέση - το μοναδικό, που διαθέτει αυτή την παροχή, όπως και εστιατόριο -, σε ηρεμεί και σε βάζει αμέσως στο κλίμα της Ύδρας. Τα δωμάτια τόσο παραδοσιακά, ώστε να σε ταξιδεύουν ακόμα και στο 19ο αιώνα, και τόσο πειραγμένα, ώστε να προσφέρουν μια ιδέα - όχι κάτι παραπάνω - από σύγχρονο service. Στα πλεονεκτήματά του, εκτός της πισίνας και του εστιατορίου, το γεγονός ότι είναι δίπλα στο λιμάνι, χωρίς να ακούγονται οι καθημερινοί ήχοι του λιμανιού.

Εναλλακτικές επιλογές, το Λητώ της οικογένειας Σοφιανού, με πιο αστική διάθεση και ύφος, και ωραία αυλή, όπου μπορείς να απολαύσεις πολύ καλό πρωινό, καθώς και το Cotommatae 1810, ένα πλήρως ανακαινισμένο παλιό αρχοντικό, της ομώνυμης οικογένειας, λίγο μακριά από το λιμάνι.

ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΣ

 Τα περισσότερα σημεία είναι ταβέρνες, κάποιες εκ των οποίων ξεχωρίζουν : δοκίμασε θαλασσινές γεύσεις από την Ψαροπούλα, με θέα το λιμάνι από ψηλά... κρέας, ψάρι ή μαγειρευτά στην Ξερή Ελιά του Ντούσκου, με εμπειρία χρόνων και ωραίο setting στη μικρή πλατεία με την επιβλητική ελιά... μεζέδες και ελληνικά πιάτα στην Ανίτα, στην πλατεία μπροστά στο Υδρούσσα. Στο "Και κρεμμύδι" θα γευθείς από τους ωραιότερους γύρους, σουβλάκια και ανατολίτικες γεύσεις, που έχεις δοκιμάσει ποτέ, ενώ το νησί έχει χάσει τη φόρμα του σε ό,τι αφορά την ιταλική κουζίνα: το Caprice δεν είναι όπως παλιά και στο Il Casta, το κάκιστο και απότομο service και τα αδιάφορα πιάτα του, αδικούν την πολύ ατμοσφαιρική αυλή του. Για πιο χαλαρό φαγητό, φοβερό espresso και χάζι στην περατζάδα του λιμανιού, επιλέξτε τον - πάντα ποιοτικό - Ίσαλο.

ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΕΙΣ

 Το Amalour είναι το καλύτερο cocktail bar στο νησί και ένα από τα καλύτερα - κατά τη γνώμη μου - στην Ελλάδα. Με πολύ καλή μουσική, μια καλοδουλεμένη ομάδα πίσω από την μπάρα εξασφαλίζει και ταχύτητα και ποιοτικά ποτά. Ο Πειρατής είναι all time classic, πάντα στη θέση του μετά το ρολόι, ενώ ο Όμιλος - η παλιά Λαγουδέρα - είναι το πιο... αθηναϊκού στυλ μέρος, όπου μπορείς και να φας και να χορέψεις, αν πετύχεις τα πάντοτε ζωντανά πάρτι του.

Το ερώτημα, που κάνω στον εαυτό μου συνέχεια, δεν θα το κάνω σε αυτό το κείμενο. Την απάντηση την έχεις ήδη καταλάβει :

Θα ξαναπάω και θα ξαναπάω και θα ξαναπάω...

Πάντα γοητευμένος από την αρχόντισσα Ύδρα...

Με ένα πλήθος εκδηλώσεων, όπως συναυλίες, μουσικές παραστάσεις, αθλητικούς αγώνες, θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις και μουσικοχορευτικές βραδιές, θα τιμηθεί και φέτος η μνήμη του Υδραίου Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη, αλλά και όσων πήραν μέρος στο Απελευθερωτικό Αγώνα του 1821.

Τα «Μιαούλεια 2014» είναι μια από τις πιο λαμπρές γιορτές του νησιού, προσελκύοντας πλήθος επισκεπτών στο νησί. Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν με την ιστορική και φαντασμαγορική αναπαράσταση της Ναυμαχίας του Γέροντα και την πυρπόληση της οθωμανικής φρεγάδας, στον προλιμένα της Ύδρας, το βράδυ του Σαββάτου 28 Ιουνίου.

Το εντυπωσιακό, οπτικοακουστικό δρώμενο θα ξεκινήσει στις 21:30, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια και σκηνοθεσία του Αντώνη Τέμπου, ενώ την αφήγηση θα κάνουν οι Βούλα Λιόλιου και Εμμανουήλ Πούλος.

Αμέσως μετά την θεαματική πυρπόληση, εντυπωσιακά πυροτεχνήματα θα πλημμυρίσουν τον ουρανό την Ύδρας, κάνοντας τη νύχτα μέρα!

Έτσι λένε οι Θεσσαλονικείς και έχουν απόλυτο δίκιο. Το πιο κοσμοπολίτικο και ζωντανό τουριστικό κέντρο της Βόρειας Ελλάδας ξεχωρίζει για τα φημισμένα τρία «πόδια» της, την Κασσάνδρα, τη Σιθωνία και τον Άθω (Άγιο Όρος).

Στην Κασσάνδρα και τη Σιθωνία, αλλά και στην παραλιακή ζώνη ανάμεσα στις δύο χερσονήσους θα απολαύσετε τον ήλιο, τις χρυσαφένιες αμμουδιές, τις δαντελωτές ακρογιαλιές με τα γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά και τα πυκνά πευκοδάση. Εδώ θα βρείτε σίγουρα κάποιο κατάλυμα για τη διαμονή σας, ενώ υπάρχουν και πολλά κάμπινγκ και κατασκηνώσεις, ταβέρνες, κέντρα νυχτερινής διασκέδασης και beach bars για ξέφρενες νύχτες.

Η ξακουστή Βουρβουρού βρίσκεται μόλις δέκα χιλιόμετρα από τον Άγιο Νικόλαο, στη χερσόνησο της Σιθωνίας. Εδώ θα απολαύσετε το μπάνιο σας, το φρέσκο σας ψαράκι. Αν κάνετε διακοπές με το άλλο σας μισό, το clickatlife.gr σας προτείνει να κάνετε βαρκάδα ως το Διάπορο, που βρίσκεται απέναντι ακριβώς από τον οικισμό. Εκεί θα δείτε τα πιο καθαρά και γαλαζοπράσινα νερά της Μεσογείου και παράλληλα θα ανακαλύψετε τις πιο απόκρυφες ακρογιαλιές της Χαλκιδικής. Αξίζει ακόμη να επισκεφθείτε τον οικισμό των ψαράδων. Εκεί υπάρχουν παλιά ψαράδικα σπίτια που ακόμη και σήμερα φιλοξενούν τους ψαράδες της περιοχής και μπορείτε να προμηθευτείτε φρέσκα ψάρια.

Για σκληρά καρύδια
Η παραλία «Καρύδι», είναι must και διαθέτει και ένα υπέροχo beach bar. Αν πάλι είστε «βουνίσιοι» τύποι περπατήστε τα μονοπάτια του επιβλητικού Ίταμου για να απολαύσετε από την κορυφή του τον μαγευτικό κόλπο της Βουρβουρούς.

H Χαλκιδική διαθέτει εξαιρετικά αξιοθέατα αρχαιολογικού, ιστορικού, πολιτιστικού και θρησκευτικού ενδιαφέροντος.

Το πιο σημαντικό είναι το Άγιο Όρος που αποτελεί ξεχωριστή διοικητική μονάδα στην χερσόνησο της Χαλκιδικής. Ο τόπος είναι μοναδικός σε ολόκληρο τον κόσμο με την χιλιόχρονη συνεχή ιστορία του. Η αρχαία Όλυνθος, τα Στάγιρα η γενέτειρα του μεγαλύτερου φιλόσοφου της αρχαίας Ελλάδας του Αριστοτέλη είναι μόνο μερικά από τα αξιοθέατα της Χαλκιδικής που θα σας προσφέρουν στιγμές ταξιδιωτικής συγκίνησης.

Το σπήλαιο των Πετραλώνων
Είναι κάτι διαφορετικό, που θα θυμάστε για καιρό. Πήρε το όνομα του από το γειτονικό χωριό. Βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Κάτσικα σε υψόμετρο 250 μέτρων Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε το 1959 από τον Φίλιππο Χατζαρίδη κάτοικο της περιοχής αλλά έγινε διάσημο την επόμενη χρονιά όταν ο Χρήστος Σαρρηγιαννίδης, ανακάλυψε το κρανίο του Αρχανθρώπου

. Ο ορεινός όγκος του Χολομώντα, το γραφικό νησί της Αμμουλιανής, τα όμορφα νησάκια κοντά στις ακτές της Βουρβουρούς, οι μαρίνες Πόρτο Καρρά και Σάνης είναι κάποιοι μόνο από τους ξεχωριστούς τόπους που μπορείτε να επισκεφθείτε και θα σας μαγεύσουν!

https://www.clickatlife.gr

Σηκώνεσαι από την πετσέτα, κάνεις ακροβατικά ανάμεσα σε απλωμένα στην άμμο πόδια/κουβαδάκια/περιοδικά, κάνεις έναν ελιγμό για να αποφύγεις το κίτρινο μπαλάκι που περνά σφυρίζοντας δίπλα στο αυτί σου, σκοντάφτεις επάνω στον Γιαννάκη που τρέχει να αποφύγει την μαμά του η οποία τον κυνηγάει με το κεφτεδάκι, και προσγειώνεσαι με τα μούτρα στα ρηχά ζεστά νερά καθώς μια παρέα δεκαεξάχρονων παθαίνει υστερία από τα γέλια δίπλα σου. Ειδυλλιακές διακοπές, και live your myth in Greece.

Ορισμένοι εξ ημών, δεν εκτιμάμε την πολυκοσμία στις παραλίες. Ούτε τις ρακέτες, ούτε τα κεφτεδάκια, ούτε τη δυνατή μουσική από το παρακείμενο beach bar, ούτε τις παρέες εφήβων που ξεκαρδίζονται διαβάζοντας περιοδικά και συζητώντας φωναχτά για το πόσο «καιγόταν» χτες βράδυ το club του νησιού.

Ερημίτες; Πείτε το κι έτσι. Το ευτύχημα είναι ότι έχουμε ακόμα (λίγα) μέρη στα οποία μπορούμε να περάσουμε τις διακοπές μας λιγότερο και όχι περισσότερο στριμωγμένοι απ’ ό,τι είμαστε στην Αθήνα. Και ότι τα μοιραζόμαστε μαζί σας –οι ερημίτες είμαστε κατά βάθος καλοί άνθρωποι.

Ηρακλειά
Όμορφες παραλίες, μικρά χωριουδάκια -δύο, όλα κι όλα, το λιμάνι και η Χώρα-, λίγα ολόλευκα σπιτάκια να αντανακλούν το κυκλαδίτικο φως και η μοναδική αίσθηση ότι ναυαγήσατε μακριά από τον πολιτισμό, στα 18 πιο απομονωμένα τετραγωνικά χιλιόμετρα των Μικρών Κυκλάδων. Καθώς τα Κουφονήσια, μαζί με την Δονούσα και την Σχοινούσα, συνεχίζουν την ξέφρενη πορεία τους προς την κορυφή της λίστας με τα δημοφιλέστερα ελληνικά νησιά, η Ηρακλειά κρατά τους ρυθμούς εκείνους για τους οποίους πρωτοαγαπήσαμε τις Μικρές Κυκλάδες.

Το βενετσιάνικο κάστρο στον Άγιο Γεώργιο, το λιμάνι της Ηρακλειάς, μαζί με το σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη, το μεγαλύτερο σπήλαιο των Κυκλάδων, είναι τα δύο πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να δείτε στην Ηρακλειά. Και τα «πρέπει» σταματούν κάπου εδώ. Οι υπόλοιπες διακοπές σας θα χαρακτηρίζονται από την τυχαιότητα της στιγμής, τα αυθόρμητα ξενύχτια και την βραδύτητα των μεσημεριανών βουτιών. Τράπεζες στο νησί δεν υπάρχουν, ούτε βενζινάδικο, ούτε οργανωμένο camping. Δεν κυκλοφορούν λεωφορεία ή ταξί, παρά ένα μικρό πουλμανάκι, για την διευκόλυνση της μεταφοράς από τον Αγ. Γεώργιο προς την Παναγία και την παραλία Τουρκοπήγαδο. Το πλοίο από τον Πειραιά έρχεται τρεις φορές την εβδομάδα, ενώ από τη Νάξο ο Σκοπελίτης περνά καθημερινά εκτός Κυριακής.

Κάλαμος
Δεν πρέπει να υπάρχουν πολλά μέρη στην Ελλάδα την ύπαρξη των οποίων αγνοεί η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων - πολλώ δε μάλλον, όταν δεν μιλάμε για ένα από τα άπειρα χωριουδάκια στις κορυφογραμμές της Πίνδου, αλλά για ένα ολόκληρο νησί. Κι όμως, ο Κάλαμος είναι μια τέτοια περίπτωση: περνάς απέναντι με το καΐκι από τον Μύτικα (κοντά στο Αγρίνιο), και βρίσκεσαι σε ένα λιλιπούτειο νησάκι, λίγα ναυτικά μίλια νότια της Λευκάδας, με κρυστάλλινα τιρκουάζ νερά, φουντωτά πευκοδάση που φτάνουν ως το κύμα και ελάχιστους, πλην εξαιρετικά φιλόξενους, κατοίκους.

Πριν αρχίσετε να ετοιμάζετε βαλίτσες, να σημειώσουμε ότι ο Κάλαμος δεν είναι για όλους: τα ελάχιστα ενοικιαζόμενα δωμάτια γεμίζουν γρήγορα, οπότε το ελεύθερο κάμπινγκ έχει εδώ την τιμητική του. Οι παραλίες, όμως, όπου μπορείτε να στήσετε σκηνή απαιτούν πολύ περπάτημα, δεδομένου ότι στο νησί δεν υπάρχουν μηχανοκίνητα οχήματα –πέραν του αγροτικού του Πάνου, τον οποίο αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να πετύχετε στο λιμάνι θα σας μεταφέρει, μαζί με μπαγκάζια, ντόπιους, τουρίστες και οικόσιτα ζωάκια στην sui generis καρότσα του.

Ανατολικές ακτές Πελοποννήσου (από το Λεωνίδιο και προς τα κάτω)
Σε αντίθεση με τις αμμουδερές παραλίες της δυτικής Πελοποννήσου, οι απόκρημνες ακτές του Μυρτώου δεν βουλιάζουν από ντόπιους και τουρίστες τον Αύγουστο. Για την ακρίβεια, όχι απλώς δεν βουλιάζουν, αλλά έχετε σοβαρές πιθανότητες να βρεθείτε σε μια απέραντη, φαντασμαγορική παραλία μόνοι σας. Αυτό, βέβαια, υπό την προϋπόθεση ότι είστε διατεθειμένοι να οδηγήσετε λιγάκι παραπάνω.

Στην περίπτωση του Φωκιανού, για παράδειγμα, το οποίο είναι κατά την ταπεινή μας γνώμη μια από τις ωραιότερες παραλίες της Ελλάδας, το κοντινότερο κατοικημένο χωριό απέχει περί την μία ώρα ορεινής, γεμάτης στροφές διαδρομής. Το ονειρικό τοπίο του, όμως, με τα διάφανα, πρασινογάλαζα νερά, τα λευκά βότσαλα και τις καταπράσινες πλαγιές που κλείνουν τις άκρες του ολοστρόγγυλου κολπίσκου θα σας αποζημιώσουν για την «ταλαιπωρία». Το ίδιο ισχύει και με το μικρό, κουκλίστικο χωριό που λέγεται Κυπαρίσσι, αρκετά χιλιόμετρα (και πολλές στροφές) παρακάτω, στις όχθες του Μυρτώου.

Νέστος
Ποιος είπε ότι για βουτιές υπάρχουν μόνο οι παραλίες; Η δροσιά των ποταμών, όπως και το φυσικό τοπίο γύρω τους, με ελάχιστες –αν κάποιες– παραλίες μπορούν να συγκριθούν. Ο Νέστος, που είναι ίσως το ωραιότερο ποτάμι της Ελλάδας, τυγχάνει και μια από τις καλύτερες περιπτώσεις ποταμού για βουτιές: Όλο το κομμάτι του από την Σταυρούπολη μέχρι τους Τοξότες είναι ήρεμο, με χαμηλή στάθμη νερών, χάρη στα φράγματα που ρυθμίζουν την ροή του, και με χαριτωμένες, λιλιπούτιες παραλίες. Μία εύκολη διαδρομή για να προσεγγίσετε ορισμένες από αυτές είναι εκείνη που ξεκινά από τον σιδηροδρομικό σταθμό του χωριού Γαλάνη και κινείται παράλληλα με το ποτάμι, κατηφορίζοντας σε αρκετά σημεία προς τις όχθες του.

Αν προτιμάτε να έχετε κάποιον που γνωρίζει τα κατατόπια μαζί σας, μπορείτε να κανονίσετε μια κατάβαση του Νέστου με κανό, με την Riverland. Η διαδρομή ξεκινά από την Σταυρούπολη και καταλήγει στους Τοξότες, διαρκεί περίπου 5 ώρες και περιλαμβάνει δύο στάσεις για βουτιές και birdwatching σε δύο εντυπωσιακές παραλίες. Η τιμή είναι 40€ το άτομο.

Η δε περιοχή γύρω από τον Νέστο προσφέρεται για χίλιες δύο δραστηριότητες, από πεζοπορίες σε αιωνόβια, παραμυθένια δάση μέχρι sightseeing σε σταματημένα στον χρόνο χωριά.

Τζουμέρκα
Το… αντίπαλο δέος των Ζαγοροχωρίων, τα πιο «άγρια» και λιγότερο δημοφιλή Τζουμέρκα προσφέρονται για ειδυλλιακές πεζοπορίες στην ηπειρώτικη φύση, απογευματινές βόλτες σε ανέγγιχτα από τον χρόνο πέτρινα χωριουδάκια, βουτιές σε παγωμένα, ποταμίσια νερά και γαστριμαργικές εμπειρίες, χάρη στην θεσπέσια κουζίνα που συμπληρώνεται ιδανικά από το τοπικό τσίπουρο.

Εδώ θα ανηφορίσετε τα λιθόκτιστα δρομάκια των χωριών Συράκο και Καλαρρύτες, και θα περπατήσετε το πανέμορφο δασικό μονοπάτι που τα συνδέει. Θα εξερευνήσετε το πιο low profile, πλην εξίσου σαγηνευτικό, χωριό Καταρράκτη, και θα θαυμάσετε βέβαια τον 17 μέτρων καταρράκτη που του έδωσε το όνομά του. Θα χαθείτε στους λαβυρινθώδεις διαδρόμους του Σπήλαιου της Ανεμότρυπας, περίπου δέκα λεπτά έξω από τα Πράμαντα, και θα επισκεφθείτε τη λαξευμένη στο βράχο Μονή Κηπίνας, κοντά στους Καλαρρύτες.

Κι αν έχετε όρεξη για λίγη περιπέτεια, η Trekking Hellas διοργανώνει rafting στα κρυστάλλινα, παγωμένα νερά του Άραχθου και του Καλαρρύτικου, και canoe kayak, στις λίμνες Ζηρού και Πουρναρίου. Οι τιμές ξεκινούν από 40€ για τέσσερις ώρες rafting στον Άραχθο, και από 25€ για δύο ώρες canoe kayak στη λίμνη Ζηρού.

www.mylady.gr

Μαγευτικές παραλίες, ρυάκια, ποτάμια που έρχονται από το όρος Σάος και καταλήγουν στη θάλασσα. Στη Σαμοθράκη βρίσκουν καταφύγιο πολλά αποδημητικά πουλιά και η φώκια Monachus monachus. Γιατί όχι κι εσείς;

Παραλίες για όλα τα γούστα
Η Παχιά Άμμος είναι η ομορφότερη παραλία του νησιού και η μοναδική που έχει άμμο. Βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του νησιού και η πρόσβαση είναι σχετικά εύκολη, ακολουθώντας το χωματόδρομο που ξεκινά από το χωριό Λάκωμα. Θεωρείται η πιο πολυσύχναστη παραλία.

Εύκολη σε πρόσβαση παραλία είναι και η παραλία των Κήπων, με μικρό βότσαλο, με θέα την Ίμβρο. Μust θεωρείται και η παραλία Κήποι, μία μεγάλη παραλία με ψιλό γκρίζο βοτσαλάκι.

Χώρα της Σαμοθράκης
Είναι έξι χιλιόμετρα μακριά από το λιμάνι της Καμαριώτισας. Θα απολαύσετε τη θέα, αφού είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες του όρους Σάος. Από τη Χώρα ξεκινούν και τα οδοιπορικά προς το όρος Σάος και την κορυφή του, το Φεγγάρι. Η Χώρα έχει από τα πιο όμορφα πλακόστρωτα δρομάκια και καλντερίμια, με μικρά διώροφα σπιτάκια κολλητά το ένα με το άλλο. Τα σπίτια είναι διατεταγμένα με τέτοιον τρόπο ώστε να μην "κόβουν" ποτέ τον ήλιο το ένα στο άλλο. Στη Χώρα της Σαμοθράκης υπάρχει η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου με τις παλιές εικόνες και τις κάρες των "Πέντε Μαρτύρων της Σαμοθράκης".

Πηγές για γνώστες
Οι φημισμένες "Βάθρες" της Σαμοθράκης είναι ένα πλήθος πηγών, οι οποίες κατεβαίνουν από το βουνό, σχηματίζοντας πολλούς μικρούς καταρράκτες, οι οποίοι με τη σειρά τους δημιουργούν μικρές φυσικές πισίνες μέσα στα βράχια.

Οι πιο φημισμένες βάθρες είναι οι βάθρες του ποταμού Τσιβδογιάννη, κοντά στα Θέρμα, όπου εκεί βρίσκεται και το σημείο εκκίνησης για την ανάβαση στο όρος Σάος. Το μεγαλύτερο ρέμα του νησιού είναι ο "Φονιάς", με ψηλότερο καταρράκτη του την "Κλείδωση" ύψους 35 μέτρων

To ιερό των μεγάλων Θεών
Βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού, δυτικά της αρχαίας πόλης. Η πιο παλιά θρησκευτική δραστηριότητα τοποθετείται στον 7ο αιώνα π.Χ., ενώ οι μόνιμες κατασκευές χρονολογούνται από το πρώτο μισό του 4ου αιώνα π.Χ. και κυρίως στον 3ο αιώνα π.Χ. Το Ιερό ήταν αφιερωμένο στην λατρεία και την τέλεση των Μυστηρίων των Μεγάλων Θεών που έλαμψαν στη διάρκεια της ελληνικής και ρωμαϊκής αρχαιότητας. Οι θεοί αυτοί που αναφέρονται με το όνομα Κάβειροi

https://www.clickatlife.gr

Tούρκοι, Εβραίοι, Βενετοί, Άγγλοι, Αιγύπτιοι πέρασαν από τα Χανιά αφήνοντας τα σημάδια τους. Για αυτό και η γοητευτική παλιά πόλη είναι ανεξάντλητη. Αλλάζεις καταστάσεις και ατμόσφαιρες, καθώς περνάς από τη μια γειτονιά στην άλλη. Πάντα όμως, σε συντροφεύει η ιστορία και η μυρωδιά από τους βασιλικούς στις αυλές.
Τα στενάκια αυτής της πόλης, το κέντρο της, τις συνοικίες της, κανείς δεν μπορεί να τις κατακτήσει ολοκληρωτικά. Λες και έλαβε χώρα εδώ ένα φεστιβάλ αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής δεξιότητας: οι Άραβες ήρθαν και πρόσφεραν το όνομα της πόλης (το πιο πιθανό σενάριο), αραβικές επιγραφές, οι Ενετοί το λιμάνι και τα βενετσιάνικα παλάτια, οι Τούρκοι τα τζαμιά, τις γεύσεις και τα σπίτια με σκεπαστούς εξώστες στη συνοικία Σπλάντζια. Και όλοι μαζί οι περαστικοί από την πόλη, πολλά ακόμα στοιχεία που αναπνέουν σε κάθε γωνία της.

Οι ντόπιοι πάντα άνοιγαν τα σπίτια τους και τα ρακοκάζανά τους για να τους ευχαριστήσουν όλους, έλληνες και ξένους.
Οι παρέες όλο και μεγάλωναν όσο περνούσε η νύχτα και όλοι μαζί τραγουδούσαν πότε κρητικά, πότε Νέο Κύμα και πότε Beatles. Τα σπίτια ήταν πάντα ανοιχτά και οι αυλές τους μεταμορφώνονταν σε σκηνικά ρακοποσίας και σύσφιξης σχέσεων.
Η συναρπαστική πόλη των Χανίων είναι ατελείωτη και δε θα βαρεθείτε ποτέ να περπατάτε στα στενά, τους δρόμους και τις συνοικίες της.

Παλιά Πόλη
Χωρισμένη στην ουσία σε 3 συνοικίες (Τοπανάς, Εβραϊκή Συνοικία και Σπλάντζια), η Παλιά Πόλη των Χανίων είναι ένας κόσμος μαγικός. Περιμένεις να δεις τους βενετούς με τα κουστούμια τους να σχεδιάζουν χάρτες πάνω σε γραφεία από ξύλο μέσα στα λευκά αρχοντικά τους, τους Τούρκους να προσέρχονται το απόγευμα στο τζαμί για την προσευχή και τους Εβραίους να μαζεύονται στη Συναγωγή
Διαλέγουμε 3 δρόμους: τη Χάληδων, τη Ζαμπελίου και το στενάκι Μπετόλο. Η πρώτη είναι αυτή που σε οδηγεί από την παραλία στη μαγεία της παλιάς πόλης και σιγά σιγά, όπως ανεβαίνει ο δρόμος, λιγοστεύει και η κίνηση και η φασαρία. Στάση στη Παναγία την Τριμάρτυρη και στο Αρχαιολογικό Μουσείο, που στεγάζεται στο καθολικό της ενετικής εκκλησίας του Αγίου Φραγκίσκου (ο ναός είναι ο μεγαλύτερος που έχτισαν οι Βενετοί οπουδήποτε). Στο στενάκι της Μπετόλο, πίνουμε παγωμένο καφέ στα τραπεζάκια έξω και ψωνίζουμε κοσμήματα στα ακριβά κοσμηματοπωλεία των γύρω δρόμων. Κατά τα άλλα, χαζεύουμε το ανατολίτικο παζάρι που στήνεται με τσάντες, δερμάτινα, ζώνες και σουβενίρ να κρέμονται μπροστά από τα μικρά μαγαζιά. Η Ζαμπελίου, παράλληλη στην Ακτή Κουντουριώτη, που ξεκινάει από την πλατεία Ελεύθεριου Βενιζέλου και φτάνει μέχρι τη συνοικία Τοπανά, αποτελεί το πιο πολύχρωμο πέρασμα: τουριστικά μαγαζιά και καρτ ποστάλ, καφέ και εστιατόρια.

Κουμ Καπί
Η παλιά απαγορευμένη και σκοτεινή συνοικία, φωτίστηκε και έγινε must για τη νεολαία της πόλης. Τη δεκαετία του ’70 και του ’80 ψαγμένοι εναλλακτικοί σύχναζαν στα ροκ μπαρ και τα ρακάδικα της περιοχής, η οποία τώρα κατακλύζεται από κόσμο. Η παραλιακή περιοχή που εκτείνεται ανατολικά του παλιού λιμανιού, θέλει περπάτημα αλλά πάντα με πυξίδα τη θάλασσα, θα βρείτε το δρόμο σας. Ψαροταβέρνες, in μπαράκια και καφετέριες κάνουν όλα τα Χανιά να συχνάζουν στο Κουμ Καπί και τα δρομάκια του να είναι γεμάτα με κόσμο. Συναρπαστική είναι η ιστορία αυτής της γειτονιάς: Στα μέσα του 19ου αιώνα υπήρχε εδώ ένα χωριό Βεδουίνων, ο συνοικισμός των Χαλικούτηδων, όπως λεγόταν. Δύο με τρεις χιλιάδες Αφρικανοί σκλάβοι και οικονομικοί μετανάστες μένανε σε καλύβες από καλάμια και βούρλα. Βγάζανε το μεροκάματα κάνοντας τους αχθοφόρους, τους υπηρέτες και τους βαρκάρηδες και ζούσαν δίπλα στην παραλία. Το όνομα Κουμ Καπί είναι τούρκικης προέλευσης και σημαίνει Πύλη της Άμμου και πράγματι υπάρχει πύλη στα ενετικά τείχη που οδηγεί σε αμμώδη παραλία.
Τζαμιά και νεώρια
Πέτρινες θολωτές στοές μπροστά στη θάλασσα στα ανατολικά του λιμανιού. Είναι τα λεγόμενα νεώρια ή αρσενάλια ή ταρσανάδες. Έργο των Ενετών, που κυριαρχούσαν στις θάλασσες, τα αρσενάλια χρησιμοποιούνταν για την επισκευή ή τη ναυπήγηση καινούριων πλοίων. Από τότε τα επιβλητικά κτίρια πήραν διάφορες χρήσεις: σχολείο, θέατρο, νοσοκομείο, δημαρχείο, τελωνείο. Το Μεγάλο Αρσενάλι στεγάζει από το 2002 το Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου, ενώ εκδηλώσεις, εκθέσεις και συνέδρια λαμβάνουν χώρα. Από τους Ενετούς και τα λιμάνια τους, στους Τούρκους και τα τζαμιά τους και στο τζαμί του Γιαλού, το Γιαλί Τζαμισί. Στην ακτή Τομπάζη και μπροστά στη θάλασσα και στις άμαξες με τα άλογα που περιμένουν, φέρνουμε ένα γύρο το μεγάλο στρογγυλό τρούλο και τους έξι μικρότερους.Από μακριά βλέπουμε το μιναρέ στο Χιουγκιάρ Τζαμισί στη Σπλάντζια και οδεύουμε προς τα εκεί. Εδώ ήταν το κεντρικό τζαμί της πόλης, όταν η Σπλάντζια ήταν κόκκινη από τα πολλά τούρκικα φέσια. Στην πλατεία μπροστά από το τζαμί βρίσκεται και η υπόγεια κρήνη που έχτισαν οι Τούρκοι. Είκοσι έξι πέτρινα σκαλοπάτια οδηγούν σε τρεις στενόμακρες αίθουσες. Η βόλτα στην τούρκικη συνοικία πρέπει να τελειώσει με ναργιλέ στο καφέ Κωνσταντινούπολις και χιουνκάρ μπεγεντί στο Πηγάδι του Τούρκου.

Λιμάνι

Από το σήμα κατατεθέν της πόλης, τον Ενετικό Φάρο μέχρι το φρούριο του Φιρκά. Το πιο πολυσύχναστο κομμάτι της παραλίας είναι γεμάτο από ιστορία, ανθρώπους, γεύσεις και εικόνες. Ο φάρος είναι από τους παλαιότερους που σώζονται και λειτουργούν. Το κίτρινο φως του το βράδυ, καθοδηγεί τους καπετάνιους αλλά και τις ρομαντικές ψυχές που κάνουν βόλτα πιασμένες χέρι χέρι.

Φολέγανδρος ,κάποτε ξεχασμένη κ τώρα δημοφιλής χρειάστηκαν δύο δεκαετίες  για να μετατραπεί..