Ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό χρώμα, πανέμορφα παραθαλάσσια χωριά και οικισμοί, που ατενίζουν από ψηλά το βαθύ μπλε της θάλασσας και ένας αέρας ανεμελιάς και καλοκαιρινής διάθεσης είναι λίγα μόνο από όσα θα σας συναρπάσουν στο όμορφο νησί των Κυθήρων.
Στον τόπο, που κατά τον Ησίοδο γέννησε τη Θεά Αφροδίτη, θα γνωρίσετε με τον καλύτερο τρόπο τι σημαίνει αυθεντικό ελληνικό καλοκαίρι!
Ανακαλύψτε το όμορφο Τσιρίγο, περπατήστε στα γραφικά χωριά του, βουτήξτε στα καταγάλανα νερά της θάλασσας, που το αγκαλιάζει και χαρείτε μια αξέχαστη καλοκαιρινή απόδραση.
Εξερεύνηση στο νησί
Πρώτος προορισμός είναι η Χώρα, η πρωτεύουσα του νησιού και το επίνειο της το κοσμοπολίτικο Καψάλι, το παραθαλάσσιο χωριό, ακριβώς από κάτω. Στενά σοκάκια με ολόλευκα σπιτάκια σας υποδέχονται σε αυτό το όμορφο οικιστικό σύνολο.
Ενετικά κτίρια, αλλά και πολλά που χτίστηκαν επί Αγγλοκρατίας, παλιά αρχοντικά και κατοικίες παλιών ευγενών συνθέτουν ένα γοητευτικό σκηνικό, που αγκαλιάζεται από το ενετικό κάστρο του 1503, που δεσπόζει στην κορυφή ενός λόφου.
Αξίζει να επισκεφθείτε το Ιστορικό Αρχείο Κυθήρων, που βρίσκεται μέσα στο κάστρο και διατηρεί έγγραφα από το 160 αιώνα, αλλά και το Αρχαιολογικό Μουσείο, στην είσοδο της Χώρας.
Περιπλανηθείτε στα γραφικά σοκάκια, με τα τουριστικά μαγαζάκια και τις καφετέριες και απολαύστε τον καφέ και το γλυκό σας σε ένα παραμυθένιο περιβάλλον. Η Χώρα αποτελεί και ιδανικό τόπο διαμονής, καθώς συγκεντρώνει έναν μεγάλο αριθμό καταλυμάτων.
Όταν μεσημεριάσει, κατηφορίστε προς το Καψάλι για μια δροσερή βουτιά στον όμορφο κόλπο του και για φαγητό στα παραθαλάσσια ταβερνάκια. Εδώ χτυπά η καρδιά της νυχτερινής ζωής του νησιού, τόπος συνάντησης ντόπιων και παραθεριστών.
Στα βορειοανατολικά του νησιού θα βρείτε την Αγία Πελαγία, ένα άκρως δημοφιλές καλοκαιρινό θέρετρο των Κυθήρων, που συγκεντρώνει την πλειοψηφία των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων και καταλυμάτων.
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά των Κυθήρων, με το παλαιότερο λιμάνι του νησιού και διαθέτει όμορφη παραλία και πρόσβαση σε πολλές ακόμα πανέμορφες ακτές. Στην περιοχή καταλήγει το φαράγγι της Κακιάς Λαγκάδας, ένα τοπίο εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς, που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε.
Το κεφαλοχώρι του νησιού είναι ο Ποταμός, που παρουσιάζει σημαντικό αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, καθώς φιλοξενεί παλιά αρχοντιά του νησιού, το ενετικό φρουραρχείο και το νεοκλασικό κτίριο του Νηπιοτροφείου.
Ο Ποταμός είναι το χωριό που δεν κοιμάται ποτέ, ακόμα και το χειμώνα η πλατεία του με τα παραδοσιακά καφενεία, τους φούρνους και τις ταβέρνες σφύζει από ζωή.
Αν βρεθείτε εκεί την Κυριακή, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε από κοντά το μεγάλο Παζάρι, που στήνεται στην κεντρική πλακόστρωτη πλατεία του, με τους ντόπιους παραγωγούς να πωλούν κάθε λογής τοπικά αγροτικά προϊόντα.
Περίπου 8 χιλιόμετρα μακρυά θα δείτε τα ερείπια της Παλαιόχωρας, της ιστορικής πρωτεύουσας των Κυθήρων. Τα ερείπια της βυζαντινής πρωτεύουσας στέκονται πάνω σε έναν απότομο λόφο, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό σκηνικό, με τα απομεινάρια των κατοικιών και των εκκλησιών να συμπληρώνουν το τοπίο.
Στα ανατολικά του νησιού, χτισμένο πάνω σε γραφικούς κόλπους βρίσκεται ένα από τα πιο όμορφα χωριά των Κυθήρων, ο Αβλέμονας. Αυτός ο παραθαλάσσιος οικισμός, προσφέρεται για καλοκαιρινές βουτιές από τα βράχια, που μπαίνουν μέσα στη θάλασσα, αλλά και για χαλάρωση και φαγητό σε μια από τις ξακουστές ψαροταβέρνες.
Ο Μυλοπόταμος έχει χαρακτηριστεί από πολλούς το χωριό των θρύλων και των παραδόσεων. Πιείτε τον καφέ σας, πάντα με τη συνοδεία ενός παραδοσιακού γλυκού, στην κεντρική πλατεία, κάτω από τα πλατάνια. Τρεχούμενα νερά και μια υπέροχη αρχιτεκτονική είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του χωριού.
Από τον Μυλοπόταμο θα βρείτε και το δρόμο που θα σας οδηγήσει στον καταρράκτη της Φόνισσας, ένα από τα πιο ωραία αξιοθέατα του νησιού. Είναι ίσως ένα μέρος που δεν θα περιμένατε να δείτε σε ένα νησί.
Μέσα από ένα μονοπάτι με πλούσια βλάστηση, θα ανακαλύψετε μια σειρά από διαδοχικούς καταρράκτες και εγκαταλελειμμένους νερόμυλους, που δημιουργούν ένα μαγευτικό τοπίο, μια δροσερή όαση στην καρδιά του καλοκαιριού.
Κολυμπήστε στις παραλίες των Κυθήρων
Μια από τις δημοφιλείς και πολυφωτογραφημένες παραλίες του νησιού είναι το Καλαδί, ο παράδεισος όσων αγαπούν τις μη οργανωμένες παραλίες. Η βοτσαλωτή παραλία με τα κρυστάλλινα νερά, χωρίζεται από βράχους σε τρία μέρη, δημιουργώντας ένα μαγευτικό τοπίο. Είναι προσβάσιμη από χωματόδρομο, ενώ θα χρειαστεί να κατεβείτε αρκετά λίθινα σκαλοπάτια για να φτάσετε εκεί, οπότε καλό θα ήταν να έχετε μαζί σας τις απαραίτητες προμήθειες.
Οι αγαπημένες παραλίες της νεολαίας είναι η Φυρή Άμμος, με την κόκκινη άμμο και τα βότσαλα, η κοσμική παραλία του Χαλκού και η αχανής ακτή της Παλαιόπολης.
Οικογενειακές βουτιές θα απολαύσετε στο Καψάλι, στον γραφικό λιμανάκι του Αβλέμονα, στο Διακόφτι με τα ρηχά, κρυστάλλινα νερά και φυσικά στην Αγία Πελαγία.
Και ο μακρύς κατάλογος δεν σταματά εδώ, αφού οι παραλίες των Κυθήρων είναι πολλές, πανέμορφες και περιμένουν να τις ανακαλύψετε.
Δοκιμάστε το μέλι των Κυθήρων και τη γευστική Φατουράδα, το ηδύποτο του νησιού, που φτιάχνεται από τσίπουρο και κανελογαρύφαλλα και αρωματίζεται από μανταρίνι, πορτοκάλι ή βερίκοκο.
Οι ροζέδες είναι τα παραδοσιακά αμυγδαλωτά των Κυθήρων και το παστιτσέτο, ένα γλυκό που φτιάχνεται από βανίλια, φρέσκο βούτυρο και μαρμελάδα κυδώνι. Το νησί φημίζεται επίσης για τα λαδοπαξίμαδα και την νόστιμη παραδοσιακή του κουζίνα
https://www.news.gr
Κουφονήσια:Διακοπές στο μικρό νησάκι (και το ακόμη πιο μικρό αδελφάκι του), που τα τελευταία χρόνια έχει μπει για τα καλά στον τουριστικό χάρτη της χώρας.
Οι πατημασιές μας πάνω στο χώμα μοιάζουν με το τικ τακ του ρολογιού, είναι ρυθμικές και γρήγορες, μας επιτρέπουν να δούμε το Κουφονήσι (ένα νησί με έκταση μόλις 5,7 τ.χλμ.!) μέσα σε λίγες ώρες.
Ξεκινάμε από τον Αγιο Γεώργιο ή Χώρα, τον μοναδικό οργανωμένο οικισμό, και ακολουθούμε την ακτογραμμή προς τα ανατολικά, μέχρι να φτάσουμε στην παραλία Πορί, για να μπούμε μετά στο εσωτερικό και να γυρίσουμε πίσω από την ενδοχώρα. Είναι απόγευμα, έχει δροσιά, περπατάμε σε ομαδούλες ή κατά μόνας στο μονοπάτι, ανάμεσα σε βράχια και θάμνους, και είμαστε όλοι ήσυχοι, δεν ανοίγουμε πολλές κουβέντες, ούτε έχουμε ξεναγό μαζί να μας μιλήσει για το τοπίο. Με την πρώτη ματιά, βέβαια, δεν υπάρχει κάτι για το οποίο θα μπορούσε να μας μιλήσει κανείς (το μόνο που βλέπουμε είναι θάλασσα, την Κέρο απέναντι και διάσπαρτα κάποια σπίτια), αλλά αυτός είναι πάντα ο κρυμμένος άσος των ξεναγών: σου εμφανίζουν ιστορίες εκεί όπου εσύ δεν βλέπεις τίποτα.
Οσο περπατάμε, σκέφτομαι ότι το Κουφονήσι, ένα από τα μικρότερα κατοικημένα νησιά της Ελλάδας, ένας κόκκος γης ανάμεσα στην Αμοργό και τη Νάξο, είναι σαν να μη βρίσκεται στο Αιγαίο, αλλά κάπου αλλού - έχει τόσο διαφορετική προσωπικότητα από τα αδέλφια κυκλαδονήσια, που θα έλεγες ότι ανήκει σε άλλη οικογένεια.
Εδώ, το σύνηθες ατού των Κυκλάδων, δηλαδή η Χώρα, είναι το πιο ουδέτερο στοιχείο του τοπίου - η ματιά του επισκέπτη γεμίζει με άλλα πράγματα. Για την ακρίβεια, με δύο χρώματα: μπλε (όχι το βαθύ, κλασικό, ελληνικό μπλε της θάλασσας, αλλά ένα πιο ασυνήθιστο, εξωτικό, κουβανέζικο μπλε) και ανοιχτό καφέ, το χρώμα που έχουν τα διαβρωμένα από τη θάλασσα βράχια.
Αυτό είναι το Κουφονήσι: ένα θελκτικό κουβανέζικο μπλε που σου κλείνει το μάτι, λέγοντάς σου «για έλα λίγο προς τα εδώ» και από δίπλα ένα ξεβαμμένο πέτρινο καφέ.
Βέβαια, αν είχαμε ξεναγό στη διάρκεια της σιωπηλής πεζοπορίας μας, κατά πάσα πιθανότητα θα μαθαίναμε κι άλλα στοιχεία για τον τόπο (τα οποία διαβάσαμε εκ των υστέρων), που του προσδίδουν βάρος και τον συνδέουν ιστορικά με το ευρύτερο περιβάλλον, όπως το ότι στο Κουφονήσι έχουν ανακαλυφθεί δύο πρωτοκυκλαδικοί οικισμοί (ο πρώτος στα ανατολικά του χωριού, ο δεύτερος σε κοντινή απόσταση από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου), ότι ο σημερινός οικισμός πιθανόν χτίστηκε στη θέση ενός μεγάλου ρωμαϊκού οικισμού, ότι στους Επάνω Μύλους βρέθηκε, μεταξύ άλλων, ένα τηγανόσχημο αγγείο χαραγμένο με εννεάκτινο αστέρι (φυλάσσεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Νάξου) αλλά και ότι στη Χάρτα του Ρήγα Φεραίου το νησί αναγράφτηκε ως Κοφινούσα, ενώ σε χάρτες γεωγράφων και περιηγητών, Ανω και Κάτω Κουφονήσι πήραν διάφορα ονόματα, όπως Pira (το 1590), Cofinissia (το 1745) και Phocussa (το 1791).
Μικρά μέρη, μεγάλη ιστορία... Η Κέρος, ακριβώς απέναντι, έχει ακόμη μεγαλύτερη ιστορία από το Ανω Κουφονήσι, αφού την κυκλαδική περίοδο θεωρούνταν τόσο σημαντική όσο μεταγενέστερα η Δήλος. Ανασκαφές στα δυτικά του νησιού, στον Κάβο Δασκαλειού, έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα, όπως τα ειδώλια του αρπιστή, του αυλητή αλλά και της Μεγάλης Μητέρας, ύψους 1,40 μ. Σήμερα, η πάλαι ποτέ κοιτίδα των μαρμάρινων ειδωλίων κατοικείται από αιγοπρόβατα που περιδιαβαίνουν βόσκοντας ελεύθερα.
Τη βλέπουμε από μακριά την Κέρο καθώς κάνουμε βόλτα με τη λάντζα, όπως και το Γλαρονήσι, ένα νησάκι στο οποίο μαζεύονται οι γλάροι για να ξαποστάσουν και να αφήσουν τα αυγά τους, και βέβαια το Κάτω Κουφονήσι, το έτερον ήμισυ του Ανω, το νησί-μεγαθήριο των 4,4 τ.χλμ.(!)· ένα ημιάγριο κύτταρο ζωής με έναν δαρμένο από τον αέρα φοίνικα, λίγα σπίτια παραθεριστών και ψαράδων, κοπάδια αιγοπροβάτων και ένα εκκλησάκι της Παναγίας, που πρωτοχτίστηκε το 1561. Κάθε Δεκαπενταύγουστο, μάλιστα, μετά τη λειτουργία, στήνεται μεγάλο πανηγύρι στο Κάτω Κουφονήσι.
Πάνω-κάτω αυτά αντικρίσαμε στο ταξίδι μας στο σύμπλεγμα των μικρών πλην όμως εξαιρετικά δυναμικών αυτών νησιών, που παρότι θα μπορούσαν να προσομοιάζουν και τελικά να επισκιάζονται από τα διπλανά μεγάλα, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Στα Κουφονήσια δεν αισθάνεσαι ούτε τη ναξιώτικη ούτε την αμοργινή αύρα. Αυτό που βιώνεις είναι διαφορετικό, πιο περίπλοκο, συνδυάζει το παλιό με το σύγχρονο, το πρωτοκυκλαδικό με το σημερινό, τον αρχαίο μαρμάρινο αυλητή με τον ντόπιο ψαρά και βοσκό, τον καλοκαιρινό παραθεριστή με τον γλάρο-άποικο, τον κυκλαδίτικο άνεμο με το (σχεδόν) κουβανέζικο θαλασσινό νερό!
Στη νότια πλευρά του Κορινθιακού Κόλπου, στις όχθες του ποταμού Σύθα και βόρεια του βουνού της Ζήρειας (2.375μ.) δεσπόζει το όμορφο Ξυλόκαστρο, το πράσινο ακρογιάλι του Κώστα Καρυωτάκη, πηγή έμπνευσης του μεγάλου μας ποιητή Άγγελου Σικελιανού.
Έχει πληθυσμό περίπου 8.000 κατοίκους και είναι από τα παλαιότερα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας. Το 1912 χωρίστηκε από το Δήμο Τρικάλων, στον οποίο προσαρτήθηκε το 1845 και έγινε ξεχωριστή Κοινότητα. Από το 2011 είναι έδρα Καλλικρατικού Δήμου. Βρίσκεται στη θέση του αρχαίου οικισμού – λιμανιού Αριστοναύτες, επινείου της Πελλήνης, ερείπια του οποίου σώζονται υποθαλάσσια.
Τον 18ο αιώνα ονομαζόταν Οξόκαμπος. Πήρε το όνομά του από το ξύλινο κάστρο – στρατώνα που ανεγέρθηκε κατά την Φραγκοκρατία, περίπου το 1260. Από τον 18ο και ιδίως τον 19ο αιώνα, ακμάζει το εμπόριο της σταφίδας. Μετά τη σταφιδική κρίση του 1890 επεκτείνονται οι δενδροκαλλιέργειες. Από τις αρχές του 20ου αιώνα αρχίζει η τουριστική άνοδος λόγω των μαγευτικών παραλιών, ιδίως του Πευκιά, αλλά και των ανθισμένων κήπων και των ωραίων κεραμοσκεπών σπιτιών.
Το 1919 καθιερώθηκε επίσημα ως θερινή διαμονή ξένων. Πολλοί βασιλείς, πρωθυπουργοί και άνθρωποι του πολιτισμού το έχουν επισκεφθεί κατά καιρούς.
Επίσης έχουν γυρισθεί κινηματογραφικές ταινίες όπως:
-«Τα κόκκινα φανάρια» το 1963 με την Τζένη Καρέζη και το Γιώργο Φούντα, του φημισμένου Ξυλοκαστρινού σκηνοθέτη Βασίλη Γεωργιάδη.
-«Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» το 1955 με το Μίμη Φωτόπουλο, Βασίλη Αυλωνίτη, Τζένη Καρέζη, Αλέκο Αλεξανδράκη.
Σταθμοί στην τουριστική ανέλιξη αποτελούν:
- Η ανέγερση περιπτέρου του Ε.Ο.Τ. στον Πευκιά το 1932 που λειτουργεί ανακαινισμένο και σήμερα.
- Η λειτουργία του κάμπινγκ Τυπάλδου από το 1954 έως το 1966.
Οι παραλίες του Ξυλοκάστρου έχουν βραβευθεί με γαλάζιες σημαίες. Στη νότια ενδοχώρα υπάρχουν πολλά εσπεριδοειδή, ελιές και ορισμένα αμπέλια. Πολυάριθμα είναι τα αξιοθέατα.
Πρώτα απ’ όλα ο Πευκιάς
Εκτείνεται σε 243,5 στρ. μεταξύ της παλαιάς Ε.Ο. και της θάλασσας και των οικισμών Ξυλοκάστρου, Συκιάς σε μήκος 1760 μ. Είναι χαρακτηρισμένος ως αναδασωτέος από το 1926, αισθητικό δάσος με Π.Δ. του 1974 και έχει συμπεριληφθεί στις 9 προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας βάσει της σύμβασης Βαρκελώνης το 1994. Εκτός από τη φυσική βλάστηση της χαλεπίου πεύκης αναπτύχθηκαν αργότερα και άλλα ως μυρτιά, σχίνος, λυγαριά κέδρος, θυμάρι, φοινικικό πουρνάρι, αλμυρίκι, αγριοκάλαμο. Συνολικά αναφέρονται 83 διαφορετικά είδη φυτών. Μέσα στον Πευκιά υπάρχουν μονοπάτια, 3 κέντρα εστίασης και το εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας.
Άγιος Βλάσιος
Επί της κεντρικής πλατείας βρίσκεται η επιβλητική εκκλησία του πολιούχου του Ξυλοκάστρου. Οικοδομήθηκε την περίοδο 1908-1910 πάνω στα ερείπια παλαιότερης, τμήμα της οποίας ενσωματώθηκε στη σημερινή. Η παλαιότερη που κατεδαφίστηκε το 1907, είχε ανεργεθεί γύρω στο 1820 με πρωτοβουλία των προυχόντων των Τρικάλων Νοταραίων. Η αγιογράφηση, έργο κυρίως του Σπ. Βασιλείου, άρχισε προπολεμικά και ολοκληρώθηκε το 1960. Το τέμπλο του είναι ένα καλλιμάρμαρο κόσμημα, δημιουργία των Αναστάσιου Ορλάνδου καθηγητή και Ευστ. Στίκα.
Παναγία Φανερωμένης
Η εκκλησία καίτοι ανοικοδομήθηκε την περίοδο 1965-70 με σχέδια Αν. Ορλάνδου, είναι η μόνη πανελλαδικά με παλαιοχριστιανικό ρυθμό (300-600μ.Χ.). Περιμετρικά υπάρχουν πύργος, βαπτιστήριο και βοηθητικοί χώροι.
Άγιος Γεράσιμος
Βρίσκεται στην τοποθεσία Ψηλά Αλώνια. Ανηγέρθη φυλάσσονται εικόνες του Φώτη Κόντογλου.
Βίλλα Άγγελου Σικελιανού (1884-1951)
Το εντυπωσιακό αυτό κτίσμα που οικοδομήθηκε την περίοδο 1911-1916, βρίσκεται στην ανατολική άκρη του Πευκιά, στη Συκιά. Είναι πέτρινη και χειροποίητη, συνδυάζει δε διάφορες αρχιτεκτονικές τεχνοτροπίες.
Εδώ έζησε ο μεγάλος μας ποιητής με την πρώτη του σύζυγο την Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ έως το 1930. Μπροστά από το κτίριο υπάρχει προτομή του. Κατά καιρούς είχαν φιλοξενηθεί μεγάλες πνευματικές προσωπικότητες ως Κώστας Καρυωτάκης, Κωστής Παλαμάς, Ισιδώρα Ντάνκαν.
Πύργος Κιαμήλμπεη
Βρίσκεται στη γειτονική Συκιά. Οικοδομήθηκε περίπου το 1750 και χρησίμευσε κυρίως ως θερινή κατοικία του φημισμένου για τα πλούτη και τους θησαυρούς του Κιαμήλμπεη, που το μεγαλύτερο χρόνο ζούσε στο κάστρο του Ακροκόρινθου. Σε κοντινή απόσταση βρίσκονται οι κρήνες. Στα αξιόλογα παραδοσιακά κτίρια αναφέρουμε το αρχοντικό Γεωργίου Κρινάκου (περιόδου 1870-1880), που στεγάζει σήμερα το Δημαρχείο και την θερινή κατοικία του πρώην Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Τσαλδάρη (1884-1970), που ολοκληρώθηκε το 1936 και στεγάζει σήμερα ξενοδοχείο.
Σε πολλή κοντινή απόσταση βρίσκονται:
- Καμάρι (6χλμ.) Λαογραφικό μουσείο
- Κορφιώτισσα (19 χλμ.) Μοναστήρι Παναγίας, φαράγγι Φόνισσας
- Πελλήνη (15 χλμ.) Ερείπια αρχαιολογικού χώρου, τέμπλου Αθηνάς
Το Ξυλόκαστρο μπορεί ν’ αποτελέσει βάση για εκδρομές σ’ άλλες γειτονικές περιοχές ως: Ζήρεια-Τρικαλοχώρια, Φενεός, Στυμφαλία, Αρχαία Σικυώνα, Αρχαία Κόρινθος, Ευρωστίνη.
https://www.kathimerini.gr
Στην κορυφή της λίστας με τους πιο δημοφιλείς ταξιδιωτικούς προορισμούς στον κόσμο, φιγουράρει η πόλη του Λονδίνου, σύμφωνα με την ετήσια έρευνα της MasterCard.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, η βρετανική πρωτεύουσα αναμένεται να φιλοξενήσει 18,7 εκατομμύρια ταξιδιώτες το 2014, δηλαδή 300.000 περισσότερους από την περσινή νικήτρια Μπανγκόκ.
Είναι η τέταρτη χρονιά που διενεργείται η συγκεκριμένη έρευνα, η οποία αφορά 132 πόλεις σε όλο τον κόσμο.
Η Ευρώπη έχει κερδίσει δυο θέσεις ανάμεσα στις πέντε πρώτες, με το Λονδίνο και το Παρίσι, ενώ η Μπανγκόκ, η Σιγκαπούρη και το Ντουμπάι συμπληρώνουν την πεντάδα.
Η Μπανγκόκ αναμένεται να δεχθεί 16,4 εκατ. τουρίστες, το Παρίσι 15,57, η Σιγκαπούρη 12,47 εκατ. και το Ντουμπάι 11,95 εκατ.
Συνολικά, από τις 20 πρώτες θέσεις, τις οκτώ καταλαμβάνουν ευρωπαϊκοί προορισμοί, όπως η Κωνσταντινούπολη (7η), η Βαρκελώνη (11η), το Άμστερνταμ (12η), το Μιλάνο (13η), η Ρώμη (14η) και τη Βιέννη (17η),.
Οι φίλοι σας προσπαθούν εδώ και χρόνια να σας πείσουν για τις χαρές του camping. Εσείς, πάλι δεν αποχωρίζεστε με τίποτα τα πολυτελή ξενοδοχεία και τις οργανωμένες παραλίες. Μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε;
Διακοπές κάτω από τα αστέρια και μάλιστα με το χαμηλότερο δυνατό κόστος;
Στην εποχή της οικονομικής κρίσης και των πανάκριβων διακοπών, η λύση του camping μοιάζει πιο ιδανική από ποτέ. Πάρτε τη μεγάλη απόφαση και απολαύστε τις χαρές του camping έστω και αν είστε… πρωτάρης! Προτού, ωστόσο «χαθείτε» απολαμβάνοντας τις απέραντες αμμουδιές, μάθετε ποιος είναι ο βασικός εξοπλισμός που θα σας εξασφαλίσει διακοπές πλάι στο κύμα!
Σκηνή: Το Α και το Ω του camping
Η επιλογή της κατάλληλης σκηνής δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μια λάθος επιλογή σκηνής, μπορεί να καταστρέψει ολοκληρωτικά τις διακοπές σας ενώ η σωστή σκηνή, δεν θα σας προβληματίσει καθόλου. Φροντίστε να είναι ιδιαίτερα ευρύχωρη, προκειμένου να μην στριμωχτείτε και να έχει 2 εισόδους-προκειμένου να δημιουργείται ρεύμα και να υπάρχει δροσιά μέσα στη σκηνή. Οι είσοδοι, πρέπει να είναι διπλές και η μία να διαθέτει σίτα που θα κρατά έξω κουνούπια και λοιπούς απρόσκλητους «επισκέπτες». Όσο για την ευρυχωρία; Προτιμήστε μια σκηνή που θα χωρά περισσότερα άτομα από όσα πραγματικά είστε-αν δηλαδή είστε 2 επιλέξετε μια σκηνή 4 ατόμων για να έχετε την άνεσή σας.
Ώρα για ύπνο…
Βρήκατε την σκηνή και την στήσατε κιόλας. Μήπως θα πρέπει και να τη γεμίσετε με κάτι; Επόμενη αγορά σας είναι το δάπεδο σκηνής, ένα μεγάλο πλαστικοποιημένο πανί, που θα στρώσετε στο πάτωμα της σκηνής σας και που μερικές φορές –αν διαθέτει κρίκους και σκοινιά-μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως εξωτερική τέντα για σκιά. Ακολουθεί ο εξοπλισμός ύπνου. Εδώ, μπορείτε να αγοράσετε κάποιον υπνόσακο, που όμως δεν ενδείκνυται ιδιαίτερα για το ζεστό καλοκαίρι ή να επιλέξετε μικρά φουσκωτά στρώματα καθώς και ειδικά σεντόνια ή κουβερτούλες που δεν πιάνουν πολύ χώρο.
Περάστε στο σαλονάκι μας…
Και αφού λύσαμε το θέμα του ύπνου, ώρα να στήσετε το… σαλονάκι σας! Οι ώρες που θα περνάτε εκτός σκηνής αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας και έτσι θα πρέπει να προμηθευτείτε με ένα πτυσσόμενο σετ (τραπέζι και καρέκλες) για να τρώτε, να πίνετε τα ποτά σας κάτω από τα αστέρια ή να απολαμβάνετε τον καφέ σας το ηλιοβασίλεμα.
Και τα λοιπά…
Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά. Έτσι και στο camping, υπάρχουν δεκάδες προϊόντα που θα κάνουν τη ζωή σας πιο εύκολη. Ένας απωθητής τρωκτικών-φιδιών, σκοινιά και μανταλάκια για να απλώνετε τις πετσέτες και τα μαγιό σας, μια ειδική συσκευή νερού ή μια πλαστική ντουζιέρα για να ξεπλένεστε μετά την θάλασσα, γκαζάκι για καφέ ή μαγείρεμα και κατσαρολάκια, πλαστικά πιάτα και ποτήρια, θερμός, κεριά σιτρονέλας για τα κουνούπια κ.λπ. είναι μερικά μόνο από τα προϊόντα που θα χρειαστείτε.
Φυσικά, αν επιλέξετε να στήσετε την σκηνή σας σε οργανωμένο camping, θα έχετε λύσει το θέμα της τουαλέτας ενώ εκεί θα βρείτε και εστιατόρια, καφέ και mini super markets για τις ανάγκες σας.
Καλές διακοπές και καλή επιτυχία !!!
Μύκονος H βασίλισσα των Κυκλάδων, με τα πολλά πρόσωπα.Ξέφρενες νύχτες, μεγάλα clubs, εκπληκτικές παραλίες, γνωστά εστιατόρια και όλο το διεθνές και εγχώριο VIP στερέωμα: η βασίλισσα των Κυκλάδων, το νησί των αέρηδων έχει πολλαπλά πρόσωπα και καλύπτει όλα τα γούστα.
Όλα ξεκίνησαν από τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, όπου αρκετοί επισκέπτες κατευθύνονταν προς τη Μύκονο με απώτερο σκοπό να επισκεφτούν τον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου. Έτσι λοιπόν ανακαλύφθηκε και ο ενδιάμεσος σταθμός, που δεν ήταν άλλος από το νησί της Μυκόνου.
Η μεγάλη τουριστική έκρηξη έγινε όμως τη δεκαετία του 1960, που άρχισαν να καταφτάνουν στη Μύκονο ηχηρά ονόματα του διεθνούς jet set και φυσικά οι ακόλουθοί τους. Η γραφικότητα του νησιού, η καθαριότητα και η επιμονή των κατοίκων στη διατήρηση της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής μέσα στο χρόνο, η ζεστή φιλοξενία τους και τα μοναδικά φυσικά τοπία, έφεραν τη Μύκονο στην πρώτη γραμμή του τουρισμού διεθνώς, ανακηρύσσοντάς την σε top προορισμό.
Στις δεκαετίες που ακολούθησαν η Μύκονος έγινε το σημείο συνάντησης όλων. Μικροί, μεγάλοι, έλληνες, ξένοι, gay, straight, διάσημοι, πλούσιοι, όλοι γεμίζουν τα σοκάκια της χώρας με φωνές και διάθεση που ξεπερνά κάθε άλλο κυκλαδίτικο προορισμό.
Μεγάλα clubs, μουσικές μέχρι το πρωί, απόρροια της δεκαετίας του 90, γεμίζουν το νησί που ζει σε ρυθμούς διασκέδασης. Όσο για την πολυτέλεια, δεν μπορεί παρά να είναι διακριτή σε όλο το νησί, με τα ξενοδοχεία να παρέχουν υπηρεσίες χιλιάδων αστέρων και να κάνουν την διαμονή στο νησί μοναδική εμπειρία.
Η Μύκονος είναι αυτό ακριβώς: ένα συναρπαστικό melting pot στη μέση του Αιγαίου, όπου χωράνε όλοι, αλλά κανείς δεν ενοχλεί τον άλλον: και οι οικογένειες στα ταβερνάκια των χωριών και οι νεαρές παρέες στα ξύλινα decks του Cavo Paradiso και τα celebrities στα Ματογιάννια και οι ρομαντικοί στη Μικρή Βενετία και οι φαν της απόλαυσης στα spa των πεντάστερων ξενοδοχείων.
Χώρα
Η Χώρα είναι το κέντρο των εξελίξεων στο νησί. Εδώ έρχονται οι περισσότεροι επισκέπτες για πρωινό και καφέ το πρωί, για βόλτες στα μαγαζιά και για ποτό το βράδυ. Από το λιμάνι μέχρι και τη Μικρή Βενετία και από τα Ματογιάννια μέχρι την πλατεία της Μαντώ Μαυρογένους, η Χώρα προσφέρεται για βόλτες και people watching. Χαθείτε μέσα στα πλακόστρωτα δαιδαλώδη σοκάκια και απολαύστε μοναδικές κοσμοπολίτικες βόλτες.
Στις βόλτες σας θα συναντήσετε σίγουρα και σήμα κατατεθέν της Μυκόνου-τον πελεκάνο. Από το 1958 όταν ένας ψαράς βρήκε έναν πληγωμένο πελεκάνο ο γνωστός σε όλους μας Πέτρος μένει στο νησί των ανέμων. Επίσης αξίζει να κάνετε την βόλτα σας μέχρι τους φημισμένους ανεμόμυλους και να απολαύσετε από εκεί την βουτιά του ήλιου στο απέραντο γαλάζιο.
Κατευθυνθείτε νοτιοανατολικά της Χώρας, στο συγκρότημα των Κάτω Μύλων, όπου διατηρούνται οι επτά από τους δέκα μύλους που υπήρχαν εδώ ως τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα. Οσο για τα πρώτα cocktail, θα κάνετε στέκι κάποιο από τα bar στην Μικρή Βενετία, με τα πορφυρά χρώματα του ουρανού και την ρομαντική διάθεση να σας συντροφεύουν.
Άνω Μερά
Το μοναδικό χωριό της Μυκόνου, βρίσκεται σε απόσταση 8 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα και θα το συναντήσετε πηγαίνοντας προς την βόρεια πλευρά του νησιού. Το γραφικό χωριό έχει διατηρήσει πολλά στοιχεία παραδοσιακής ζωής, ενώ γύρω από την κεντρική πλατεία θα βρείτε καφενεία και ταβέρνες με ντόπια πιάτα φτιαγμένα από αγνά υλικά. Μπροστά στην πλατεία βρίσκεται και η μονή της Παναγίας της Τουρλιανής, ενώ λειτουργεί και εκκλησιαστικό μουσείο.
Παραλίες
Η Μύκονος είναι γεμάτη πανέμορφες αμμουδερές παραλίες, από τις οποίες οι περισσότερες είναι οργανωμένες με ομπρέλες, ξαπλώστρες και beach bars. To Paradise και το Super Paradise είναι οι πιο πολυσύχναστες και πιο γνωστές παραλίες του νησιού και θα κατευθυνθείτε εκεί αν είστε σε party διάθεση.
Για αρκετό κόσμο, αλλά με πιο χαλαρή διάθεση προτιμήστε την Ελιά, την Ψαρού, την Αγία Άννα και το Καλό Λιβάδι. Για ακόμα μεγαλύτερη ησυχία αναζητήστε την παραλία του Άγιου Σώστη, την παραλία Λια και την παραλία Κάπαρη.
Ακόμη, μπορείτε να περιηγηθείτε σε όλο το νησί και να ανακαλύψετε τις λιγότερο πολυσύχναστες και γνωστές παραλίες, που αποτελούν το σημείο συνάντησης για ψαγμένους και πιο μοναχικούς επισκέπτες, όπως η Λια, η Φραγκιά, ο Φωκός και η Μερσίνη.
Ξυπνάς Σάββατο πρωί, κατεβαίνεις στο λιμάνι, μπαίνεις στο πρώτο καράβι (φεύγουν σχεδόν ανά ώρα, όλη μέρα) και μιάμιση ώρα αργότερα βρίσκεσαι… τόσο κοντά αλλά ταυτόχρονα τόσο μακριά, σε ένα απόλυτα νησιώτικο τοπίο, που δεν σου έχει κοστίσει περισσότερα από 10€.
Το νησί της διπλανής πόρτας, η Αίγινα, μπορεί να μην έχει καρτποσταλικές παραλίες και ασβεστωμένα σπιτάκια με μπλε παράθυρα, έχει όμως αρκετή ομορφιά και άλλο τόσο ενδιαφέρον, για να γεμίσει ένα Σαββατοκύριακο όταν το mood του καλοκαιριού μας κάνει να ονειρευόμαστε διακοπές, αλλά το ταμείο είναι μείον.
Πού θα βουτήξουμε; Ως νησί του Σαρωνικού, η Αίγινα δεν έχει παραλίες που θα μπορούσαν να συναγωνιστούν –ή έστω να κοιτάξουν στα μάτια– εκείνες στα πιο ανοιχτά του Αιγαίου. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν θα βρείτε κάπου να κάνετε μερικές βουτιές και να τις ευχαριστηθείτε: Πρώτο και καλύτερο, το πάλαι ποτέ μυστικό των ντόπιων που λέγεται Κλειδί, κοντά στην Πέρδικα, έχει τα ωραιότερα ίσως νερά του νησιού, και αρκετό χώρο για να απλώσετε την πετσέτα σας, αν δεν είστε φαν της πλαστικής ξαπλώστρας –η οποία δυστυχώς κατέκτησε και αυτό εδώ το τελευταίο προπύργιο.
Οι λάτρεις των οργανωμένων παραλιών κατευθύνονται στις μεγάλες αμμουδιές της Αγίας Μαρίνας, της Αιγινήτισσας και του Μαραθώνα (που χωρίζεται στην «άλφα» πιο οικογενειακή παραλία, με ρηχά νερά και ψαροταβέρνες, και την «βήτα» που συγκεντρώνει τους 20-somethings του νησιού και φιλοξενεί τα ετήσια beach party).
Αν δεν συμβιβάζεστε με τίποτα λιγότερο από καρτποσταλική ομορφιά όταν μιλάμε για παραλίες (και καλά κάνετε) θα πάρετε το βαρκάκι από την Πέρδικα, που θα σας μεταφέρει σε δεκαπέντε λεπτά στο απέναντι ακατοίκητο νησάκι της Μονής. Τιρκουάζ νερά, φουντωτά πευκοδάση, ελαφάκια, παγώνια και κρι-κρι να σας κάνουν παρέα στην αναζήτηση της καλύτερης γωνιάς για να απλώσετε την πετσέτα σας, συνθέτουν την μοναδική εξωτική γωνιά του Σαρωνικού. Αναλυτικότερες πληροφορίες για αυτήν (και φωτογραφίες για να σας ανοίξουμε την όρεξη) έχουμε εδώ. Best of “στεριανές” βόλτες
Η πόλη της Αίγινας: Η παραλιακή περαντζάδα με τα χρωματιστά νεοκλασικά από τη μία πλευρά και τα πολυτελή σκάφη πλάι-πλάι με τα παραδοσιακά καΐκια από την άλλη. Κάποια από τα καΐκια αυτά πωλούν, ως υπαίθρια μανάβικα, φρέσκα φρούτα και λαχανικά, για να κάνουν την όλη εικόνα ακόμα πιο σουρεαλιστική. Τα σκιερά δρομάκια που οδηγούν σε λιγότερο δημοφιλή αξιοθέατα, όπως το Λαογραφικό Μουσείο της Αίγινας, ο ενετικός Πύργος του Μαρκέλλου, που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα και φιλοξενεί συχνά εκθέσεις και εκδηλώσεις.
Τέλος, το μικρό λοφάκι στα αριστερά του λιμανιού (όπως το κοιτάτε από την θάλασσα) που φιλοξενεί τη μοναδική κολώνα του δωρικού Ναού του Απόλλωνα που άντεξε στον χρόνο. Η περιοχή γύρω της, όπως και η παραλία από κάτω, λέγονται ευφάνταστα «Κολώνα» –ακριβώς όπως η ψηλότερη κορυφή του νησιού λέγεται Όρος. Ο Ναός της Αφαίας: Το δημοφιλέστερο αξιοθέατο του νησιού, και ένας από τους καλύτερα διατηρημένους ναούς της αρχαιότητας, χρονολογείται από τον «χρυσό» 5ο αιώνα π.Χ. Βρίσκεται στην καρδιά του ειδυλλιακού πευκοδάσους, στον δρόμο που οδηγεί προς το “resort” της Αγίας Μαρίνας, και αξίζει οπωσδήποτε μία επίσκεψη, ακόμα και αν η αρχαιολογία δεν συμπεριλαμβάνεται στα ενδιαφέροντά σας:
Το τοπίο και η θέα από εδώ πάνω στη θάλασσα και το υπόλοιπο νησί είναι απλά μαγεία. Λειτουργεί καθημερινά, 9.30-16.30 και το εισιτήριο κοστίζει 4€. Η Παλαιοχώρα: Ο μεσαιωνικός οικισμός που χρησίμευσε ως καταφύγιο από τις επιδρομές των πειρατών, μέχρι τη στιγμή που καταστράφηκε ολοσχερώς, αφήνοντας τις 36 μικρές εκκλησίες να στέκονται μέχρι σήμερα ακοίμητοι φρουροί του πανέμορφου λόφου. Εφοδιαστείτε με καλαθάκια και καρό τραπεζομάντιλα και σκαρφαλώστε στην κορυφή του για πικνίκ –θα βρείτε ξύλινα τραπεζάκια και μια ησυχία σχεδόν ονειρική.
Η Πέρδικα: Το γραφικότερο ψαροχώρι του νησιού, στο τέλος της ομορφότερης διαδρομής που μπορείτε να κάνετε με το αυτοκίνητο ή με το ποδήλατο (το οποίο θυμίζουμε ότι ταξιδεύει δωρεάν μαζί σας στο πλοίο). Η διαδρομή ξεκινά από το λιμάνι και κινείται πλάι στη θάλασσα επί 9 χιλιόμετρα, πριν καταλήξει εδώ. Η Πέρδικα ενδείκνυται για απογευματινό καφεδάκι, ειδικά εκεί γύρω στο ηλιοβασίλεμα που φαίνεται από εδώ φαντασμαγορικό, αλλά και για μεσημεριανό ουζάκι μετά μεζέδων, στο ατμοσφαιρικό πλακόστρωτο που αγναντεύει το λιμανάκι της και το καταπράσινο νησάκι της Μονής απέναντι. Οι ανεξερεύνητες ορεινές διαδρομές:
Τα ορεινά χωριά του Ανιτσαίου και της Παχιοράχης ήταν κάποτε το κρυμμένο μυστικό κατοίκων και φανατικών επισκεπτών του νησιού. Τα τελευταία χρόνια είναι το “next best thing” του νησιού, με πέτρινες (πολυτελείς και μη) κατοικίες να κάνουν την εμφάνισή τους εν μία νυκτί. Αξίζει να ανηφορίσετε προς τα εδώ, για την φαντασμαγορική θέα στο υπόλοιπο νησί, αλλά και για να πάρετε τον δρόμο προς το λιγότερο δημοφιλή αρχαιολογικό χώρο του νησιού, αυτόν του Ελάνιου Δία, στην κορυφή του Όρους –που, αν προσέχατε παραπάνω, θα θυμάστε ότι είναι η ψηλότερη κορυφή του νησιού.
Πηγή: www.in2life.gr
Σελίδα 9 από 11
